Na Wschód – blog o Europie Środkowo-Wschodniej

Będę Was dalej przekonywał, że Brno to przepiękne miejsce. Było już co nieco o znanych ludziach w historii miasta. Dziś wrócimy teraźniejszości i pospacerujemy chwilkę po współczesnym Brnie. Żeby było przyjemniej i bardziej klimatycznie zrobimy to nocą. Te kilkadziesiąt minut krążenia z aparatem po brneńskiej starówce było jednym z najprzyjemniejszych momentów całej naszej podróży po Czechach. Zapraszam do galerii. Czytaj dalej »

Brno to nie tylko piękne miasto z prawie 1000-letnią, nierzadko trudną, historią. To także miejsce, z którym związane są losy wielu osób o europejskiej, czy wręcz światowej sławie. Niektórzy się tutaj urodzili i wychowywali, inni przybyli tu pracować, tworzyć, pisać i komponować. Światowej sławy pisarz, ojciec współczesnej genetyki, królowa Polski i Czech, to tylko niektóre z nich. Zanim wybierzecie się zwiedzać Brno, sprawdźcie, kto spacerował niegdyś ulicami i zaułkami, które sami przemierzycie. Czytaj dalej »

Winien Wam jestem kilka słów na temat filmu „Czeski błąd”, który to miałem przyjemność ostatnio oglądać. Określenie „przyjemność” jest tu jak najbardziej na miejscu, jest to bowiem dzieło zdecydowanie godne polecenia. Czesi zasadniczo robią dobre filmy, a ten nawet na tym tle pozytywnie się wyróżnia. A skoro już w pierwszych słowach zdradziłem, że film jest dobry, zajrzyj dalej, żeby dowiedzieć się, dlaczego tak właśnie uważam. Czytaj dalej »

Pogrążona w półmroku gospoda była niemal pusta i podobnie jak cały Přibyslav przesiąknięta widmem zarazy i zapachem śmierci. Chyba jedynie skąpstwu karczmarza kilku, siedzących w rogu,  jegomości zawdzięczało fakt, że mogli w dzień taki jak ten w spokoju popijać piwo. Napój ten w ich przekonaniu stanowił najlepsze, żeby nie powiedzieć jedyne, antidotum na panoszącą się zarazę. Prym w grupie wiódł wysoki, wysuszony starzec o mocno zaczerwienionej twarzy. Czytaj dalej »

Według Wikipedii apokryf jest tekstem niepewnego pochodzenia i autentyczności nawet jeśli owa nieautentyczność jest jedynie zamierzonym zabiegiem autora. Zbiorek Karela Čapka świetnie się w tę definicję wpisuje. Mamy tu kilkanaście krótkich historyjek, które w większości budzą jednoznaczne skojarzenia. Znamy przecież te historie, tylko może z nieco innego punktu widzenia. Czy też raczej z zupełnie innego. Czytaj dalej »